Linki symboliczne w systemie Windows

Są dwie możliwości przeniesienia zawartości folderów systemowych na inną partycję/dysk twardy. Pierwszą jest zmiana ustawień w rejestrze. Tą opcją się jednak nie zajmiemy ze względu na jej ograniczenia. Opiszę natomiast metodę drugą, która jednak może być zastosowana wyłącznie wtedy, kiedy posiadamy dysk sformatowany w systemie plików NTFS.

W NTFS można tworzyć linki symboliczne - jest to coś na kształt tradycyjnych skrótów do folderów, różnica polega na tym, że są obsługiwane na poziomie systemu plików, co oznacza że programy/system operacyjny widzi, że dane znajdują się w miejscu linku. W rzeczywistości dane mogą się mieścić na innej partycji, czy nawet dysku.

Do tworzenia linków symbolicznych polecam program Junction Link Magic, który można pobrać ze strony domowej: http://www.rekenwonder.com/linkmagic.htm.

Aby utworzyć link symboliczny należy w głównym oknie programu kliknąć na przycisk Create.... Pojawi się okienko, w którym wybieramy miejsce, gdzie ma zostać utworzony link (Junction point) - musi to być pusty folder, a także miejsce, do którego link będzie się odwoływał (Destination). Po kliknięciu na przycisk Create zostanie utworzony link.

Ważne jest, aby utworzone w ten sposób linki kasować z poziomu programu Link Magic (lub innego do tego przeznaczonego), a nie przeglądarki plików, gdyż Eksporator Windows nie radzi sobie z nimi zbyt dobrze.

Nie ponoszę odpowiedzialności za szkody powstałe w wyniku korzystania z niniejszej porady.

Menu z powerem

PowerMenu jest małą, ale bardzo przydatną aplikacją. Dodaje ona do menu kontekstowego każdego programu dodatkowe opcje, takie jak ustawianie priorytetu programu, zmiana przezroczystości, ustawienie okna tak, aby było zawsze widoczne na wierzchu. Poza tym umożliwia zminimalizowanie każdego programu do zasobnika systemowego (ikonka programu będzie wtedy widoczna obok zegara).

Z programu tego korzystam od bardzo dawna i nie wyobrażam sobie pracy w systemie Windows bez niego. Moim zdaniem najprzydatniejszą jego funkcją jest "zawsze na wierzchu" (Always On Top). Rozwiązuje ona problem zasłaniania jednego okna przez drugie (przydatne kiedy jakiś program zajmuje cały ekran, a potrzebujemy równocześnie mieć podgląd na inny). Często korzystam także z funkcji "chowaj do zasobnika" (Minimize To Tray), kiedy jakaś aplikacja zajmuje mi miejsce na pasku zadań, a tymczasowo nie potrzebuję z niej korzystać.

Program PowerMenu można pobrać ze strony autora.

Polskie znaki w programach

W niektórych obcojęzycznych programach (np. Google Picasa, Borland Delphi) nie da się używać polskich liter, ponieważ pod tymi kombinacjami zdefiniowane są skróty klawiszowe (np. [Alt + l]). Istnieje pewne proste, choć nie idealne rozwiązanie tego problemu.

Można wykorzystać pewną funkcję klawisza [~] (tylda). Wystarczy nacisnąć kombinację [Shift + ~], a następnie zwykłą literę, która normalnie w połączenie z klawiszem [Alt] dałaby żądany znak. Przykład: [Shift + ~] oraz [e] daje "ę".

Niestety sposób nie sprawdzi się, jeśli nie mamy w systemie zainstalowanej i skonfigurowanej polskiej klawiatury.

DOSBox - prosta instrukcja

DOSBox jest emulatorem, który służy do uruchamiania programów i gier przeznaczonych dla systemu DOS pod nowszymi systemami (Windows XP, Linux, Mac OS X). Niestety jego obsługa może sprawiać początkującym problemy. W tym tutorialu pokażę jak uruchamiać programy za pomocą DOSBoxa na przykładzie gry Micro Machines 2.

DOSBoxa można pobrać z oficjalnej strony. Po zainstalowaniu uruchamiamy program skrótem utworzonym w menu Start. Widzimy dwa okna - okno statusu, a także właściwe okno programu, w którym wpisujemy komendy oraz uruchamiamy programy.

Aby sprawnie korzystać z emulatora trzeba znać kilka podstawowych poleceń.
HELP /all - wyświetla pełną listę poleceń wraz z opisem w języku angielskim
CD nazwa_folderu - przechodzi do folderu nazwa_folderu
DIR - wyświetla zawartość bieżącego folderu
program.exe - uruchamia program o nazwie program.exe
MOUNT C c:\folder - montuje folder c:\folder jako wirtualny dysk C: emulatora DOSBox

Dla wygody utworzyłem na dysku c: komputera katalog dos, gdzie przechowuję gry i programy przeznaczone dla systemu DOS. Mam w nim między innymi folder MM2, w którym jest gra Micro Machines 2.

Po uruchomieniu DOSBoxa wpisujemy w głównym oknie polecenie "mount c c:\dos" [1] oraz zatwierdzamy klawiszem ENTER, dzięki czemu możemy korzystać z danych zawartych w folderze c:\dos na dysku - będą one widoczne jako dysk c: w emulatorze. Kolejny krok to przejście na wirtualny dysk C: - wystarczy wpisać po prostu "c:" [2]. O sukcesie informuje nas zmieniona ścieżka przy znaku zachęty [A]. Chcemy sprawdzić co znajduje się na podmontowanym dysku. Umożliwia nam to polecenie "dir" [3]. Dzięki niemu upewniamy się, że dane na dysku c: odpowiadają zawartości folderu c:\dos - w moim wypadku znajduje się tam tylko folder MM2 [B], który przechowuje grę Micro Machines 2. Kolejnym poleceniem jest "cd MM2" [4]. Zmienia ono bieżący folder na MM2, o czym ponownie informuje nas zmiana bieżącej ścieżki [C].

Kolejny raz wpisujemy polecenie "dir" [nie widać na screenie] aby zobaczyć zawartość katalogu. Plikiem uruchamiającym grę jest MM2.BAT [D] - programy w systemie DOS mają rozszerzenia EXE, COM lub BAT (pliki wsadowe). Wpisujemy więc komendę "MM.BAT" [5]. Dzięki niej uruchomiliśmy grę. Na kolejnym screenie widzimy, że działa :)

Mam nadzieję, że powyższy tutorial przyda się wszystkim chcącym uruchomić stare gry i programy. Myślę, że nie ma żadnych niejasności. Jeśli są jakieś pytania proszę pisać w komentarzach.

[aktualizacja]
W komentarzach od czasu publikacji wielu ludzi zgłasza problem z uruchamieniem niektórych gier. Spróbuję teraz rozjaśnić pewną sprawę.

Jeśli nie możecie uruchomić jakiejś gry proponuję sprawdzić, czy znajduje się ona na liście kompatybilności: http://www.dosbox.com/comp_list.php?letter=A. Tylko status supported zapewnia, że pogracie bez problemów.

Komunikat "this is a Windows 95 executable" pojawia się, gdy gra/program który próbujecie uruchomić nie jest przeznaczony do systemu DOS, więc nie odpalicie go pod DosBoxem. Generalnie większość gier 3D nie będzie działać (poza tymi najstarszymi). Żeby pograć na nowszym systemie typu Windows Vista/7 macie dwie możliwości: poszukać jakichś poprawek/aktualizacji do tej gry, które umożliwią wam granie lub zainstalować starszy system w programie do wirtualizacji (pisałem o tym trochę wcześniej) - najlepsze darmowe tego typu programy to VirtualBox i VMware Player, jednak musicie również posiadać płytę CD lub obraz ISO z systemem np. Windows 98.

Maszyny wirtualne

Czasem zachodzi potrzeba używania dwóch systemów jednocześnie. Rozwiązaniem są maszyny wirtualne. Maszyna wirtualna to program, który emuluje (udaje) podzespoły komputera, co umożliwia instalację i uruchomienie drugiego systemu operacyjnego. Istnieją zarówno darmowe, jak i płatne maszyny wirtualne, jednak na domowe potrzeby całkowicie wystarczają darmowe rozwiązania. Najpopularniejsze to Microsoft Virtual PC (strona domowa) oraz Sun xVM VirtualBox (strona domowa).

Osobiście polecam produkt Sun Microsystems z tego względu, że posiada lepsze wsparcie systemów uniksowych, jest wygodniejszy w obsłudze, działa szybciej (a może tylko mi się wydaje :) oraz posiada polską wersję językową.

Proces konfiguracji jest bardzo prosty. Polega na ustaleniu ile pamięci RAM komputera ma być przeznaczone do wykorzystania przez wirtualny system, a także utworzeniu wirtualnych dysków (dyski przechowywane są w formie pliku). Po szybkiej konfiguracji można przejść do instalacji systemu, która przebiega identycznie, jak zwykła instalacja. Później można zainstalować sterowniki, które są dostarczone wraz z maszyną wirtualną, dzięki którym korzystanie z systemu jest wygodniejsze.

Programy do wirtualizacji są przydatne dla osób, które korzystają z kilku komputerów - dzięki nim mogą mieć identyczne środowisko pracy oraz te same zainstalowane programy, niezależnie od komputera, na którym pracują. Największą wadą jest wolniejsze działanie emulowanego systemu, jednak przy dzisiajszych konfiguracjach sprzętu nie ma to większego znaczenia.